نقش روملوها درآذربایجان دوره صفوی از شاه اسماعیل اول تا شاه سلطان حسین (1135-907 ه.ق)
thesis
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شیراز - دانشکده ادبیات و علوم انسانی
- author اعظم رحیمی جابری
- adviser حمید حاجیان پور
- Number of pages: First 15 pages
- publication year 1392
abstract
چکیده نقش روملوهادرآذربایجان دوره صفوی از شاه اسماعیل اول تا شاه سلطان حسین (1135-907ه. ق) پس از تشکیل حکومت صفوی، روملو ها به تدریج جزء ارکان و پایه های مهم و قدرتمند صفویان شدند. این قبیله به خاطر خدمات مهمی که برای دولت صفوی انجام دادند، مناطق مهمی را به عنوان تیول دریافت کردند. این قبیله به تدریج در دوران شاه طهماسب و جانشینانش قدرت بسیاری کسب کردند و در مواقعه ای اداره ی حکومت را نیز در دست گرفتند. سرانجام بحران های داخلی و خارجی باعث تضعیف این قبایل شد و شاه عباس اول نیز تا توانست قدرت آنها را کاهش داد و عناصر غلام (قوللر)را بر آنها مسلط کرد. بعد از این دوره ما از روملوها نقش چندانی در تحولات سیاسی نمی بینیم . این پژوهش نقش روملوها درآذربایجان دوره صفوی از شاه اسماعیل اول تا شاه سلطان حسین (1135-907ه.ق) را مورد بررسی قرار می دهد. در واقع، به دنبال پاسخی برای این پرسش هاست که اهمیت منطقه آذربایجان در دوره صفویه ناشی از چه بوده است؟ روملوها چه کسانی بوده اند و چگونه وارد تشکیلات سلسله صفوی شده اند؟ نقش روملو ها در تحولات سیاسی و نظامی این دوره چه بوده است؟ نتایج تحقیق حاکی از آن است که قبایل قزلباش نقش بسیار مهمی در تشکیل حکومت صفوی ایفا کردند. این قبایل ترک آناطولی بعدها در زمان اسماعیل میرزا به او کمک کردند تا بر دشمنانش غلبه کرد و سلسله ی صفوی را بنیان گذاری نمود. از میان طایفه های مختلفی که به هواخواهی فرزندان شیخ صفی برخاستند ارادت و همبستگی روملو ها از سایرین کهن سالتر و استوارتر بود و به همین سبب گروهی از صوفیان از میان این طایفه برخاستند، که به آنها لقب خلیفه می دادند. گرایش این طایفه به مذهب تشیع و حمایت آنان از بنیانگذاران سلسله صفوی باعث شکلگیری و تثبیت دولت صفوی گردید.
similar resources
روابط کردها با دولتین صفوی و عثمانی از شاه اسماعیل اول تا پایان پادشاهی شاه عباس اول(1038-907 ه.ق)
ایلات کرد از همان آغاز حکومت صفویان تا سقوط این سلسله جایگاه در خور توجهی داشتند. هر چند حضور و قدرت کردها در هر دوره از حکومت صفویان متفاوت بود، به این معنی که گاهی نقشی پررنگ و اساسی و گاهی ضعیف و بیتأثیر داشتند، این یک واقعیت غیر قابل انکار است که کردها در دوران صفویان، اهمیت بسزایی برای حکومت مرکزی داشتند. چرا که محل زندگی این قوم در منطقهای واقع شده بود که بیش از پیش به اهمیت آنها میافز...
full textمواجهه محقق کرکی با استقرار حاکمیت صفوی در عصر شاه اسماعیل اول (907-930ﻫ.ق)
حکومت صفوی صحنة نخستین و فراگیرترین تجربة تعامل رهبری دینی با نهاد سیاسی در دوران رسمیت تشیع در ایران بود. در آن زمان، به ویژه در ایام استقرار حکومت صفوی (دوران شاه اسماعیل 907-930ﻫ.ق)، از سویی نخستین مبانی رفتار نهاد سیاسی در عرصههای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی با توضیح و تبیین رهبر دینی شکل گرفت و از سوی دیگر، موجب بروز تفاوت نگرشها در میان عالمان دینی شد که تألیف رسالههای جدلی را در پی داشت....
full textتحلیل گفتمان مهدویت در عصر شاه اسماعیل و شاه طهماسب صفوی (907 - 986 ق)
از قرن نهم، فضای استعاری و آرمانی مناسبی برای باز تولید گفتمان مهدویت به عنوان رکن اصلی تشیع فراهم شد. این گفتمان از طریق خردهگفتمانهای گوناگون، موفق شد حاکمیت مستقر گفتمان تسنن را به حاشیه راند و با هِژمونیک شدن و سلطه حکومت صفویه در قالب مهدویت غالیانه با دال مرکزی سلطنت و با دالها و نشانهای مختلف تشکیل شود. همزمان با شکلگیری این گفتمان، فقهای شیعه، گفتمان مهدویت امامیه را با دال مرکزی ...
full textصفویان و مسئله نمازجمعه (مطالعه موردی دوره شاه اسماعیل و شاه تهماسب 907 ـ 984ﻫ.ق)
This article has no abstract.
full textMy Resources
document type: thesis
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شیراز - دانشکده ادبیات و علوم انسانی
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023